stłuc się

См. также в других словарях:

• stłuc (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. tłuc (się) I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbić [i syn.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na kwaśne jabłko; zetrzeć [stłuc, zgnieść i in.] {{/stl 7}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… …   Słownik języka polskiego

• tłuc się — I – stłuc się {{/stl 13}}{{stl 7}} o rzeczach: ulegać przypadkowemu stłuczeniu, zgnieceniu; rozbijać się, roztłukiwać się, pękać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajko się stłukło. Szklanki ciągle się tłuką. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• natłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłuc się, rozbić się w dużej liczbie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przy przeprowadzce natłukło się mnóstwo szklanek, kieliszków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• strzaskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić się na kawałki; rozwalić się, stłuc się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wazon strzaskał się w drobny mak. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zetrzeć [stłuc, zgnieść i in.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}na miazgę {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie, nieodwracalnie coś zniszczyć, pokonać kogoś; unicestwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zetrzeć nieprzyjaciela na miazgę. Walący się dom zgniótł na miazgę stojące obok… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… …   Słownik języka polskiego

• poturbować — dk IV, poturbowaćbuję, poturbowaćbujesz, poturbowaćbuj, poturbowaćował, poturbowaćowany «pobić, potłuc» Poturbowany w czasie bójki, bijatyki. poturbować się 1. «pobić, stłuc się wzajemnie» Chłopcy poturbowali się podczas przerwy. 2. «ulec silnym… …   Słownik języka polskiego

• tłuc — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, tłukę, tłucze, tłucz, tłukł, tłukli, tłuczony {{/stl 8}}– stłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbijać na drobne kawałki, niszczyć przez uderzanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

• nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego